Yine bir dönüm noktası, yine karışık günler ufukta görüldü. İş hayatımda her 4-5 yılda bir ortalık darmadağın oluyor. Hissediyorum yine bir fırtına yaklaşıyor. Hakkımızda hayırlısı diyorum. Her fırtınaya karşı dayanıklılık eşit olmuyor. İnsan kendindeki potansiyeli çok iyi bilmeli, biraz da cabbar olmalı. Ben şimdilik yağmurluğumu giydim bekliyorum, belki yanıma ileriki günlerde ince bir atkı da alırım. İçimdeki sabit duramayan ruh ise, değişiklik ferahlıktır diyor. Ama artık da durmalı diyor yaklaşan 40'lı yaşlar. Ben ise uzun bir tatil niyetindeyim, 3-4 ay uzaklaşmak ne güzel olurdu. Henüz kimsecikler tatile niyetlenmemişken, ilk ben bassam ayaklarımı suya, bol ege mezeleri, azıcık üşüyerek sokaklarda kahve içsem, sarılsam sevdiklerime. Bu fırtına her ne ise, mutluluk getirsin...
