Sevmiyorum

İlkokul çok önemli. Kişiliğimizim tohumlarının atıldığı, arkadaşlığı, paylaşmayı öğrendiğimiz, ilk sosyal olduğumuz alanlardan biri. Benim ilkokul hayatım ise bilmece. Üçüncü sınıfta özel okula başladım ve sayın bayan ile tanıştık. Akıllı, bilgili, hırslı bir karakterdi.

Ama sevgi yoksunuydu. Neden mi şimdi aklıma düşüyor? Sosyal medyada karşıma çıkıyor, fotoğraflarıma yorum yazıyor, tatillerde çektirdiği fotoğrafları yayınlıyor, fır fır. Bendeki etkisi ise negatif, kendisi çalışkan olan öğrencileri sevdi, benim gibi geride kalanları ise "yaramaz" olarak değerlendirdi. Benim öğretmenim bendeki potansiyeli görmedi.

 İlkokul bitti, mezun oldum, ortaokula başlayınca, aldım yürüdüm, gün geçtikçe toparladım, yıl sonunda takdir belgemi aldım. Ve sonrasında hep parlak bir öğrenciydim. Burada desteğiyle yıldızlı pekiyi alan benim tontik Ci'cimdir.

 E bu şimdi niye önemli. Artık itiraf ediyorum, herkesin 24 Kasım'da aradığı, çiçek yolladığı öğretmeni var, benim yok, sevmiyorum, içimden gelmiyor, sosyal medyadan bana mesaj attığında öğretmenim sizi bana inanmadığınız için sevmiyorum demek geliyor. Ohhh söyledim işte.

Çocuklarınızı kalbi olan öğretmenlere emanet edin, aman dikkatt...